kijkdoos af: Sjaak en de Bonenstaak

In een oud-Hollandse omgeving: stolpboerderij, Kooikerhondje, Lakenvelder kippen en het Hollands veenweidelandschap,

De draden op de bonenstaak zijn vastgenaaid hier en daar, evenals de twee kippen die erop zitten. De kat zit op een omgekeerde, stukke, houten emmer maar dat is niet duidelijk. Het lijkt eerder een afgehakte boomstam… zou dat teveel verwarring brengen met de bonenstaak van vrijwel dezelfde diameter? Nuja, niets aan te doen. Er staan twee kittens tegen de houten emmer op 🙂

Zo ziet het er van de zijkant uit. Je kan de perspectieftruukjes zien die ik heb toegepast: het huisje is raar en het luchtkasteel ligt bijna plat:

(Er zit nu nog een bovenkant op, voor de reis morgen. Als ik daar ben snij ik die eraf, voor de lichtinval. Ook kan de zijkant nog open. Ik heb tape en schaar bij me voor reparaties ter plekke. Als alles gedaan is en hij er goed uitziet tape ik de zijkant dicht. En op de buitenkant heb ik een plakaatje gemaakt met de titel en mijn naam. Mocht dat plaatje er nu afvallen dan staat dezelfde informatie ook nog op de onderkant van de doos, in watervaste stift.)

Kijkdoos half af

ik ben een kijkdoos aan het maken, een Sprookjeskijkdoos om te laten zien in het Anton Piek Museum. Dan mag je gratis naar binnen en de sprookjestentoonstelling bekijken. Maar ik doe het vooral omdat het zo’n leuke aanleiding is om met sprookjes bezig te zijn en in 3D te werken.

Dit was de schets vanmorgen:

Duidelijk een bonenstaak die naar de wolken groeit waar de reus zijn kasteel heeft. Ik speel met perspectied, dat kasteel ligt bijna horizontaal naar voren geklapt.

En dit is het resultaat vanavond:

Een boerderijtje, ook met waanzinnig perspectief.

De staak en het kasteel in de wolken. De schoenendoos staat met de lange kant omhoog.
Morgen nog een dag perfectioneren (er moet nog een geit bij en kippen en de bonenstaak moet wat blaadjes krijgen en nog vastgezet worden). De draden op de staak zijn bijna allemaal zelfgesponnen. Maar de wolk is geen wol, maar Fiberfill. Ik dacht dat er misschien kijkers allergisch zouden kunnen zijn.

De staak is met acrylverf geverfd, het zoog zoveel pigmenten op dat ik niet mijn dure waterverf wilde gebruiken. Ik heb 10 jaar lang mijn acryl-potten niet open gehad (overspannen met de fulltime kunstacademie gestopt en daarna ziek geworden) en ik maakte ze vandaag open en de verf is nog helemaal goed! Plastic Fantastic.

Toch niet zo sympathiek als 10 jaar geleden. Het stinkt, het droogt in een plastic film op en de kleuren zijn …hard. Niet subtiel.

In de wolken zit een kartonnen grid wat de staak vasthoudt en waar het kasteel uit omhoog (naar voren) klapt en waar de Fiberfill doorheen gevrut zit (jargon). Ik dacht om de zijwanden nog te versieren. Vogels erop schilderen. Misschien een luchtballon.

(wat is die Sjaak eigenlijk een rotjongen, beetje inbreken bij de reus en dan z’n geld, kip en harp stelen. Tja, in sprookjes is een reus per definitie een slechterik die je slecht mag behandelen. Je reinste reuzen-discriminatie, dat is het.)

PS. ik heb online Anton Pieck illustraties zitten bekijken en ook de site over het bedenken en uitbeelden van de sprookjes van de Efteling: Eftepedia. Enge bedoeling. Als kind al de kriebels gekregen van de geanimeerde mensfiguren. Doornroosje die daar ligt te ademen! BRRRR!

Nu mezelf weer de griezels gegeven, door online te lezen.
Ik ben benieuwd of, als ik de Anton Pieck illustraties van de bekende sprookjes in het echt zie, of dat dan een beetje weg-ebt. Overmorgen als het goed is.

eekhoorn à la Mirko Hanak proberen

Water, papier en kleur. En dan maar proberen wat waar en hoe. Door te spelen vind ik dingen uit en kijk ik ineens anders naar Mirko Hanak z’n werk. Ineens begin ik te vermoeden hoe hij dingen heeft gedaan. Waar het eerst nat gemaakt en hoe nat. Fantastisch hoe je ineens meer kan zien dan je eerst zag, terwijl het plaatje niet verandert is.

Het is een leuke speurtocht. Zo begonnen:
Eerst heel het blad vol water laten zuigen. Dan het lijf en de staart. Dat wordt lekker pluizig aan de randen! Daar zie ik katten en vossen in het verlengde 😉

Dan laten opdrogen. Andere plekken nat maken. Dezelfde plekken nat maken maar niet overal, zo krijg je een harde bovenrand aan de stam. Het is een leuk opbouwen van lagen. Binnenkort kan ik hier mijn expressieve sumi-é penseelstreken hopelijk ook een plek in geven. Voor nu is het nog spelen en zoeken en voorzichtig verkennen.

 

Hond met wol op z’n hoofd

spelen met de kleuren en het water
Dit is de inspiratiefoto, van Flamegurl:

Fantastisch!

Hondenogen ingekleurd en een harig dropje

en een tekeningetje voor haar dochter, wiens hond professioneel gefotografeerd is door Angelique van Doorn van AngeliquevanDoornfotografie.nl:


Links is mijn eerste schets, gemaakt in het boshuisje. Rechts wat ik gisteren overmoedig probeerde, hier in de stad. Teveel lawaai en ook nieuw papier dat heel glad is. Elke penseelstreek moet meteen goed zijn en dat durfde ik wel aan met mijn nieuwe Japanse penseel. Maar het papier kan niet zo goed tegen water, ondanks dat het 250 of zelfs 300 grams papier is. Dus bobbelig.

Terwijl juist het “laden” van het penseel zo belangrijk is (= hoe nat en met welke viscositeit verf erin. En, bij de Japanner, ook nog welke kleur waar in het penseel zit. Ja, je kan wel 3 of 4 kleuren in 1 keer in de kwast hebben en dat komt eruit afhankelijk van hoe je de kwast op papier houdt.)

Ik heb links maar opgestuurd. Die is met de Pentel pocket brush gedaan. Vandaag krijgt ze alles, ik ben heel benieuwd wat ze ervan vindt!

PS de eerste aquarel van Dunya staat hier nu ingelijst op tafel, kan ik ernaar kijken.

Dezelfde hond, nog steeds lief.

De Echte Tekening is gelukt vandaag!
Het was weer ontzettend leuk om te doen. Met de kleuren spelen. Verf “wegduwen” met water. Het was wel spannender dan gisteren. Want nu moest echt deze hond erop. Niet zomaar any hond. Dit is Dunya, de Schotse Collie van Anneke.

Volgens mij is de tekening nu klaar maar ik twijfel nog over de ogen. Of de lichtvlekken niet te groot zijn. Zal ik er voor de helft nog donkerbruin indoen?

Och ja, nu ik hem hier als totaalplaatje zie staan denk ik dat dat wel moet. Het wit is te groot en te contrastrijk naast het zwart(bruin) van de ogen. Ik denk dat ik hem met middelbruin invul, maar wel zo dat er nog een wit vlekje in blijft zitten. Als jij vind dat ik het zo moet laten mag je me dat graag even laten weten, ik denk dat ik ze anders morgenmiddag invul.

Hier is de foto waar ik van werkte:

Wat een snoepie he? Het is al een wat oudere dame, Dunya, en ze draagt geloof ik speciale schoentjes af en toe vanwege artrose in de voorpootjes. Ze is een Schotse Collie. Wat ligt ze heerlijk in d’r vacht!

Haha, ojee, nu ik de foto naast de schildering hou ga ik allemaal fouten zien. Haha, haw mar gjin noed, geen nood, dat hoort erbij. Als ik morgenochtend de schildering weer alleen zie, zie ik die fouten niet.

Ik denk/hoop dat Anneke hier blij mee zal zijn. Dat zij Dunya erin herkent, met d’r pootjes en d’r mooie flufstaart. 🙂

voor het eerst met aquarelverf: een lieve hond

M’n eerste echte aquarel ooit.

Ik heb veel filmpjes gekeken, o.a. bij The Mind of Watercolour. Ik had geen idee van dit medium! Nat in nat werken. Hoe je kleur op het papier brengt maar er ook weer af kan halen. Van licht naar donker werken. Complementaire kleuren. Hoe je een vlakje moet inkleuren.

Met deze schildering heb ik heerlijk zitten spelen. Indigo is denk ik wel mijn favoriete kleur, zo te zien. Ook spelen met hoe het water opdroogt en hoe er randjes ontstaan.

De hond is de hond van iemand die ik in een swap heb. Volgens mij leest ze dit blog niet. Vast niet. Er zijn volgens mij maar 8 mensen die hier meekijken. Ik vind het leuk om haar hond te tekenen. Het is een lief dier en een geliefd dier. Dit is een schets maar hij is leuk genoeg om naar haar op te sturen als Het Echte Werk nu morgen niets wordt. Maar ik wil hem eigenlijk ook wel zelf houden. Bewaren als mijlpaaltje. Ik hoop maar dat het morgen wat wordt dan.

Als je into aquarelverven bent, dit is Schmincke Horadam en ik heb kleuren gekozen die niet granuleren en die ook zoveel mogelijk transparant zijn. Dat eerste is iets dat veel mensen juist mooi vinden, granuleren, dan krijg je een soort neerslag/textuur als ze opdrogen, maar ik vind het niet zo mooi. Kleuren als cobaltblauw en ultramarijnblauw staan bekend om granulatie.

Het papier is goedkoop papier, wel glad. Van de Tiger geloof ik.

De penselen zijn wel weer goede kwaliteit. Twee Da Vinci penselen ennnnn … een sumi-é penseel! Ja. Ik heb nog een echte erbij gekocht, eentje die ik voor waterverf ga gebruiken (op glad papier). Gekocht bij Gerstäcker in Duitsland (zit ook in Den Haag) en het is een penseel van 25 a 35 euro. Ik herkende hem van mijn echte sumi-e penseel. Het is  van dierenhaar. Een duur penseel.

Leuk, morgen weer spelen.