om dat Chinese trekpenseel nog wat uit te proberen. Het is leuk! die onderste is goed gelukt.
de truuk is dunne lijnen proberen te zetten en dan de lange kwastpunt vrij te laten spartelen.
De katten van vanmorgen heb ik wat ingekleurd:
al deze katten zijn trouwens naar een voorbeeld. Uit mezelf varieer ik niet zomaar met waar ogen en neus zitten, dat is komisch karakter ontwikkelen uit de illustratiehoek. Erg leuk om te doen.
Even m’n penselen uitproberen, met niet per sé lieve knuffelkatten als voorbeeld. Katten met karakter.
deze vind ik leuk, de lijnen gingen ook heel grappig. Goed voor een smiegterige blik.
Deze boekenpoes tekende ik op de bodem van een mok, met porceleinstiften. Even een tijdje in de oven en klaar voor gebruik.
Op de zijkanten van de mok tekende ik stapels boeken, want de mok is voor een boekenlezer die me had uitgenodigd om Matilda van Roald Dahl te lezen:
Dat was leuk! De illustraties van Quentin Blake waren extra inspirerend 🙂
Spelen met de watervaste Hydrus inkt: lijnen zetten, dan een wash, dan weer lijnen.
Het is anders werken dan waterverf maar je moet wel dezelfde inkleurvaardigheden gebruiken bij grote vlakken. Die heb ik nog niet genoeg op dit gladde, zuigende papier (niet de Terschelling 300 grams maar 1 of ander teken/inkt block).
Het rood is wel waterverf want de rode Hydrus is korrelig (hmpf!) en je moet bij deze inkt steeds wachten tot de vorige laag droog is.
Er is een kunstenaar, Sanjana Baijnath, die met deze inkt en laagjesmethode hele mooie dingen maakt. Vooral veren, waarbij je het penseel mooie lijnen kunt laten zetten, worden prachtig bij haar.
Haar video’s van hoe ze werkt zijn fantastisch:
Ik wilde ook veren doen en schetste deze uil maar dat wordt veel te fijntjes en teveel voor een oefening van een uur.
Wel een leuke uil. In bruin en wit tinten en dan een knalgeel oog?
naar een idee van Fiep Westendorp
voor m’n schoonzusje 🙂
Na een week in het boshuisje ben ik weer terug in de stad. Tekenen gaat beter in de stad lijkt wel.
ik vind deze erg leuk:
snorrepost 