Het wil niet zo lukken. Ik ben niet blij vandaag en dan wil het niet.
niets zelf bedacht, allemaal nagetekend.
Het wil niet zo lukken. Ik ben niet blij vandaag en dan wil het niet.
niets zelf bedacht, allemaal nagetekend.
ik heb een Kuretake Zig Cartoonist Menso Kolinsky penseel gekocht, bij penstore.nl, en het is de kwast die ik al die tijd zocht:
Dik, dun, geen haperende kwastpunt, de kwast komt prachtig in een punt terug als je minder druk uitoefent en hij houdt enorm lang inkt vast. Dit was mijn eerste try out met de kwast!
Ik heb niet eens de potloodlijnen uitgegumd, zo snel wilde ik hem op dit blog zetten.
Perfect voor m’n sumi-e wensen, die ervoor zorgt dat ik de kwast anders vasthoudt dan de meeste “cartoonists”/illustratoren en ook maakt dat ik lijnen in één vloeiende beweging op papier wil zetten, niet schetsmatig of met mijn neus op het papier gedrukt.
Superkwast!
(die onderste, daar ben ik mee begonnen. Je ziet me nog een beetje zoeken.)
Katten zijn onmogelijk te tekenen. On-mo-ge-luk.
Desondanks zit ik ze toch lekker een beetje te schetsen op deze rustige kerstdagochtend, kijken of er iets poezeligs uitkomt:
Inspiratie is onder andere een kat van Mirko Hanak, die schildert zoals ik graag zou schilderen:
en deze tekening die ik ooit maakte, om snel met andermans stijl en kleuren te spelen:
Deze hangt nu bij ons boven in de gang en ik herinner me dat ik hem vlot en zonder gedachten maakte, iets dat ik vandaag graag zou herhalen.
En ik ben aan het spelen met een waterpenseel dat ik voor Sinterklaas kreeg. Het reservoir houdt schoon water dus je kunt met dit penseel en je verfdoosje op stap en je kan schilderen zonder knoeien.
Hij rust op een lieve sushistokjeshouder die ik ook van Sinterklaas kreeg, helemaal uit Chinatown New York:
Een begrijpend vriendje die heel goed weet dat katten onmogelijk te schilderen zijn maar er toch gezellig bij komt zitten, zonder oordeel.
Onze eigen katten liggen in de woonkamer te ronken, met een duidelijke claim op mijn wollen dingen:
Deze heeft een neus voor byzondere breiwolletjes. Dit is bijvoorbeeld een bol hele zachte natuurwol uit Zweden:
En deze ligt altijd graag in een wolnest, het liefst met een hoofdkussentje. Vandaag is het mijn nieuwe deken van pure Shetlandwol:
Onmogelijk toch?
Dan zal ik nu nog de derde kattenfoto laten zien die ik als inspiratie gebruik vanmorgen:
Dit is NeulovaNarttu op Ravelry met haar mooie Doodler shawl en fantastische kat die duidelijk denkt: “Noujaaaa, dit is raaaar!”
Fantastisch!
En onmogelijk.
Maar dat gaat ons niet weerhouden.
Fijne kerst 🙂
I wish I had one.
How I made illustration 5: my spoon machine.
pencil drawing in a notebook.
I am too tired today to make a proper drawing.
But I’d really like to draw a spoon machine. Owned by a quirky lady, standing proud next to it. It’s in an old wooden barn and the kids next door have seen her carry in all sorts of weird equipment. Strange noises too. Then smoke bellowing out. The lady running disheveled from the barn. She’s getting back in there, determined, holding some piece of a tool.
The kids’ imaginations runs wild. At the very least she must be a witch!
In the end it emerges: she build herself a spoon machine. Because that’s a true hearts’ desire: to make spoons. “Stamp” them? I don’t know. You should pull a lever and all sorts of pneumatic forces make a spoon in a mold.
The machine should not be a black box but should give some hints of what’s involved. Molds. Levers. Polishing equipment. Also, it should have a big lever on the outside, with a red sphere on it.